ผมอยากจะนี้ท!!! (แต่ไม่มีเวลาครับ) ภาค : ความน่าอับอายของพ่ออัจฉริยะผู้ลบตอนนิยายทั้งหมดออกแล้วตั้งใจจะเพิ่มตอนใหม่เพื่อรีไรท์ โดยไม่ได้รู้เลยว่านิยายนั้นกดปิดตอนไปแล้ว

ฟีล : เจ้ารู้อะไรบ้างไหมเจ้าแห่งศาสตร์มืดเซารอน (เสียงทึมหนัก)

โคสึกิ : ฉันไม่ใช่เซารอน มีอะไรก็ว่ามา

ฟีล : เรื่องของพวกเรากำลังจะได้กลับมารีไรท์อีกครั้ง พวกเรากำลังจะได้กลับมามีบทกันอีกครั้งนะเซารอน (เสียงทึมหนัก)

โคสึกิ : อืม ยินดีด้วย หวังว่าพวกเธอจะไม่สร้างเรื่องน่าปวดหัวให้ฉันนะ

ฟีล : ไม่เลยเซารอน พวกเราจะมาสร้างเรื่องปวดหัวให้นายอีกครั้งด้วยมือถือมิไรนิกกิของฉัน (เสียงทึมหนัก)

โคสึกิ : ยังมีอยู่อีกเหรอ?

ฟีล : แน่นอน...มันคือมือถือที่พ่อของฉันให้มา และมันเป็นมือถือที่จะเจาะประวัติของนายได้ทุกอย่าง... (เสียงทึมหนัก)

โคสึกิ : //กุมขมับ

ชิรายูกิ : พวกเราจะกลับมามีบทกันอีกครั้งแล้วค่ะ ถึงจะแค่ช่วงสั้นๆ ก็เถอะ ในที่สุดฉันก็จะได้กลับมา...กับพี่...อะฮิ๊!//หน้าแดงเขินอาย

หล่อ : เร็วๆ นี้คร้าบ!

โคสึกิ : เดี๋ยวๆ ที่พูดนี่เหมือนจะมาเนื้อเรื่องใหม่ แต่ความจริงก็แค่รีไรท์นะเว้ย! ถึงอาจจะเปลี่ยนเนื้อเรื่องบางส่วนก็เถอะ คิดกันบ้าง! อย่าทำคนอ่านเขาไขว้เขวสิเฮ้ย!

*******************************************

ฟีล : เซารอน ได้ยินว่าเจ้ากระทำการผิดพลาดอันใหญ่หลวง เจ้าไม่รู้ว่าเรื่องนี้กดปิดตอนไปแล้วจึงไปลบตอนและตั้งใจว่ากดเพิ่มตอนใหม่ในภายหลัง แต่เจ้าทำพลาด เจ้าไม่สามารถเพิ่มตอนได้อีกแล้ว (เสียงทึม)

โคสึกิ : น้อมรับความผิดพลาด (คุกเข่า)

ฟีล : ไม่เป็นไร ข้าจะให้โอกาสเจ้า แต่คราวนี้พวกเราจะเริ่มต้นกันใหม่ ไปตั้งรกรากใหม่ของพวกเราในที่อื่น (เสียงทึม)

หล่อ : เอาการ์ตูนไปด้วยนะ จะย้ายที่ตั้งใหม่ก็ต้องมีการ์ตูนด้วย//ย้ายการ์ตูน

โคสึกิ/ฟีล : //มอง

ชิรายูกิ : พวกเรามาจากที่นี่ --> ผมอยากจะนี้ท!!! (แต่ไม่มีเวลาครับ)

ฟีล : ดูเหมือนรีไรท์ใหม่นี่จะแฟนตาซีขึ้นด้วยนะคะ

โคสึกิ : หืม...ก็ดีนี่